HAYAT İNSANIN KENDİNİ ARAYIŞ SERÜVENİDİR...

Hangi ülkede, Hangi yüzyılda, Hangi kültürde, Kişi kaç yaşında Olursa olsun, Hayatı insan her an, Sürprizler yapar... ... Öyle ki artık, -Kesin biliyorum dediğinde Hayat bilmediği yönleriyle Onu hemen sınava çeker... ... Bu nedenle, İnsan hayatın sürprizlerine Karşı her yaşında, Farklı düşünür, Farklı kişiler tanır... ... Hayatına bazen, Aşılamaz sınırlar koyar Bazen de onları gereksiz Bulup hemen kaldırır, Ömür adı verilen, Bu serüveninde, Her şey tek düze Halinde akıp gitmez... ... Kişi bazen üzülürken, Aniden bir olaya sevinir, Çoğunlukla kararsız kalır, Bazen de gücü tükenip, Zamanın vereceği çareyi bekler... ... Bazen de acımasız, Olaylarla karşılaşır Ezer ya da ezilir, Hırslarının kurbanı olur, Kıskançlık, entrika dedikodu, Doyumsuzluklarla savaşır, Karşılaştığı her olayda, Paha biçilemez Büyük deneyimler kazanır, Bazen büyük tepkileri, Yerini tepkisizliğe bırakır, ... Arada bir de olsa, Bazı duyguların, Acımasız boyunduruğuna Girer, bazılarını, Kendi isteğiyle, Ortadan hemen kaldırır, Hayat hep kötü değildir, Arada bir bağışıklıklar sunar, Akıllı bir insanın, Dediği gibi “İNSAN HER ŞEYE, ALIŞAN CANLIDIR” ... Beşikten mezara kadar, Ömür isimli serüvende, İnsanın ısrarlı Arayışı asla bitmez; Gittiği her ortamda, Baktığı her yüzde, Dokunduğu her varlıkta, Hayalini kurduğu, İrili ufaklı düşüncelerinde, Her umudunda, Aralıksız hayat insanın Kendini arayış serüvenidir... ... Söylediği her sözde, Yazdığı her harfte, Koyduğu her noktada, Soru, iki nokta üst üste, Ünlem, soru işaretinde, Tırmandığı dağlarda, Üstüne bastığı kayalarda, Tutunduğu her ağaçta, Kullandığı otomobilde, Konuştuğu mikrofonda, Yürüdüğü her yolda, Baktığı her şeyde, Bastığı her toprakta, Kurduğu her iletişiminde, Konuştuğu her insanda, Mesleğinin her anında, Daima daha iyi, üstün, En nitelikli, bilge olan, Kendini sürekli arar, Hiç karşılaşmadığı, Özünü bu şekilde, Bulup tanımlamak ister... ... Hayat isimli öğretmeni, Kişiye aralıksız şekilde, Verdiği derslerle, Devamlı yeni şeyler, Öğretir, aralıksız eğitir Bazen acımasızca bekletir, Hayat onu bazen acıtır, Arada bir de mutlu eder... ... Kişi ne kadar sert, Ne kadar saldırgan, Ne kadar ılımlı, Bir serüven izlese de, Hayat onu mutlaka, Uslandırır, eğitir, Sabırla öğreterek, Olgunlaştırır... ... Her insan bu serüvende, Hayatının bedelini, Dolu dolu öder, Kendini pek çok, Olumsuzluklardan arındırır, Çünkü gittiği her yere, Daima kendini de Götüren muhteşem, Ve üstün bir varlıktır... ... İnsan hayat serüvenin, Bazı bölümlerinde, Kendiyle baş başa, Kalma seçeneğini kullanır, Çoğu zaman yalnızlığın Çaresini ister, bekler, Bazen de ona sığınır, O anda kendine olan, Özgüveni artar, En güvenli liman olan, Kendine sığınarak, İstediği büyük huzurlu bulur... ... Her yönüyle kendini Arayış olan bu serüvende, İnsan isimli bu muhteşem Canlı için aslında, Her şey kendinden kaçış, Sürekli kendine sığınmaktan, Başka hiçbir şey değildir...